- қояншық
- зат. мед.Кенеттен естен тандыратын, ұстамалы, талма ауруы.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
қояншығы басына жиналу — (ҚХР) жыны ұстау, ашудан жарыла жаздау … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
таңқа — (Монғ.) өр көкірек, сотқар. Т а ң қ а джігіт болып кетіпті (Монғ.). [Монғолша танхай жынды, есерсоқ, қояншық (Монғ. қаз. сөз., 1954, 177)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі